Jawjaw

Na een intensief trainingsweekend was ik wel even toe aan rust. En waar kan je dat beter doen dan in het binnenland?
Dus maandag om 7:00 ’s ochtends stond ik met tas en al klaar om weg te gaan.
Natuurlijk komt het busje ons pas om 8:00 ophalen, Suriname is Suriname niet als er iets op tijd komt.
Ik ga samen met Johanneke, haar ouders, Janneke, die haar ouders en Laura naar Jawjaw.
De reis duurt 5 uur, we gaan met de bus en de boot (korjaal).
We zitten op vakantie eiland Isadou, vlakbij het dorp Jawjaw.
Daar aangekomen zetten we onze spullen in de hutjes (ik slaap met Janneke, Laura en Johanneke in een hutje) en begeven we ons naar de sula’s (stroomversnellingen).
Daar kan je lekker zwemmen en op de warme rotsen liggen zonnen.
Die maandag doen we verder niets anders dan zwemmen, zonnen, kampvuurtje en kaaimannenjacht (dat zijn een klein soort krokodillen). Verder hebben we ook vogelspinnen gezien, die staan wel op de foto’s.

Dinsdag maken we een dorpswandeling. We bezoeken Jawjaw. We mogen geen foto’s maken van de mensen want ze zijn bang dat ik hen kwaad kan doen met de foto’s.
Er is een vrouw, de vrouw van de kapitein (onderopperhoofd) die wel op de foto wil gelukkig.
Een andere man zegt dat zijn kind voor 5 SRD op de foto mag. Vanaf toen werd mijn missie om dat jochie stiekem op de foto te krijgen :) . Je ziet hem wel tussen de foto’s.
Maar wat een ander leven hebben die mensen! Het is net of je door een documentaire loopt.

Verder maken we een tocht door de jungle. Het is een hele ervaring om deze keer met ouders door de jungle te wandelen. We kwamen soms niet meer bij van het lachen. Vaders die constant uitglijden, enzovoort. De moeder van Johanneke kwam ook niet meer bij van het lachen. Ze hadden net verteld dat Johanneke, haar ouders en een zus nogal de blundermutsen van het gezin zijn. Ze waren nog niet uitgesproken of Johanneke’s vader struikelde over een bosje dat midden op een kaal veld stond.

Woensdag doen we verder niks anders dan zwemmen, zonnen en tas inpakken. Om 12:00 gaan we weer naar Paramaribo. Het was echt heerlijk zo’n korte vakantie. Echt een aanradertje!

Maarja, dan kom je thuis, moet je meteen weer aan het werk! Harmke is dinsdag naar Nederland terug gegaan, met vlechtjes, dus die heb ik niet meer kunnen uitzwaaien.
Toen Jo en ik thuis kwamen was het ook een stuk stiller zonder Harmke, we merken dat je er niet meer bent hoor! We hebben ineens geen snoep meer in huis haha!
Ik heb geen idee of ik ben aangekomen of afgevallen. Niet dat het wat uitmaakt, maar het is wel goed om op te letten of je niet teveel afvalt of aankomt!
Anyway, maandag begint ons afvalprogramma. Ik doop het nu tot een after-Harmke-dip.

Moh sjie in Februari! Het komt steeds dichterbij!

Brasa Laura