Typisch Suriname

Er zijn over het algemeen een aantal dingen waar men zich in het begin over verbaast. Als je hier bent dan hé!
Om te beginnen het feit dat je blank bent. Nee dat is niet heel vanzelfsprekend hier.
Daarnaast rijd iedereen hier links. Dat is zo’n beetje de enige verkeersregel.
Verder zijn de winkels het omgekeerde van de supermarkten in Nederland (klein, weinig producten en chaotisch).
De busjes die rondrijden kosten je 1 SRD per rit, dus dat is 30 eurocent. Je stapt in en uit waar je wilt. Het kan zijn dat je ergens instapt en de bus vervolgens wegrijd. Drie meter verderop staat iemand anders, de bus stopt weer en laat diegene instappen. Je maakt gewoon je eigen bushalte.
De warmte is hier anders dan in Nederland. Stel je voor dat het in Nederland 35ºC is. Meestal is het dan erg benauwt. In Suriname is dat 10 keer zo erg! Overdag is de luchtvochtigheid 80%, ’s nachts is de luchtvochtigheid 95%.
De eerste nacht moet je daar erg aan wennen, ten slotte kan je ook niet slapen als het in Nederland zo warm en benauwt is! Het verschil is dat het in Nederland afkoelt, hier niet. Het blijft benauwt en warm tot 6 uur in de ochtend. Dan is het hier op z’n koudst, zo’n 23ºC! Ik lig dan bijna te rillen in bed en verlang naar een deken… Zo erg wen je hier aan de warmte!

Dat zijn nog maar een paar dingen waar je in Nederland geen voorstelling van kan maken, wat waarschijnlijk niks aan is om te lezen en waarom iedereen nu al gekapt is met lezen.
Dus nu voor de volhouders een leuker stukje haha!
Wat ook zoiets is: we zouden op trainingsweekend op de stichting (mijn huisgenootjes hebben daar meer over geschreven volgens mij, joinparamaribo.waarbenjij.nu en gerdiene.waarbenjij.nu). We zouden leerkrachten in het binnenland trainen voor kindvriendelijke scholen (nog zo’n verschil met Nederland: de pedagogische tik werd toch verboden of loop ik nu weer achter? Dat is hier echt een lachertje.). Wij gingen een paar weken geleden op een dinsdagavond naar de vergadering waar we te horen kregen (toevalligerwijs, anders hadden we het nooit geweten) dat het trainingsweekend vanaf vrijdag voor ons niet door zou gaan omdat het voor ons te kort dag was. Het was immers al dinsdag en vrijdag begon dat weekend al?? Typisch geval van Surinaamse miscommunicatie. Het verbaast ons niks meer. Johanneke heeft er de Raleighvallen voor opgegeven (tripje naar binnenland) om de trainingsweekenden te volgen, gaat het niet door. Dus die zit hier te balen als een stekker.
Terwijl ik dit typ word ik aangevallen door een mug! Oorlog aan de muggen hier!
Anyway, Suriname is echt het omgekeerde van Nederland. Dat vond ik in het begin al, dat vind ik nog steeds.
Nu word ik echt megagestoord van alle muggen hier! Ik ga kappen met schrijven, ik moet even op oorlogspad hoor…

Bigi Brasa Laura